پیشگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی در مردان

روش‌های جلوگیری از بیماری‌های مقاربتی مردان

بیماری مقاربتی چیست؟

بیماری های مقاربتی معمولا از طریق فعالیت جنسی به فرد دیگر سرایت می کنند. زنان بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، اما این مشکل میان مردان نیز رایج است.

علائم بیماری های مقاربتی در هر فرد متفاوت بوده و اگرچه این بیماری باعث ناراحتی جسمی و روحی قابل توجهی می شود، اما جلوگیری و درمان در صورت تشخیص سریع علائم تقریبا ساده خواهد بود.

علائم بیماری های مقاربتی در مردان

علائم احتمالا بلافاصله پس از شروع بیماری ظاهر نشده و یا اصلا علائمی نخواهید داشت. میانگین زمان قبل از شروع علائم بیماری مقاربتی در مردان تقریبا ۲۰ روز یا زودتر است.

اولین علامت بیماری مقاربتی معمولا زخم در محل عفونت است و احتمالا علائم زیر را به همراه خواهد داشت:

  • بثورات، تاول، زخم یا تغییر رنگ پوست آلت تناسلی یا مقعد
  • درد هنگام ادرار یا انزال
  • تکرر ادرار غیرطبیعی
  • ترشحات با بو یا رنگ عجیب

علائم بیماری مقاربتی محدود به ناحیه تناسلی نیستند و فرد بسته به بیماری خاص علائم رایج زیر را تجربه خواهد کرد:

  • تب
  • بثورات یا تاول در سایر قسمت های بدن مانند دهان
  • علائمی شبه آنفولانزا
  • خستگی

نحوه جلوگیری از بیماری های مقاربتی مردان

استفاده از کاندوم برای جلوگیری از بیماری های جنسی

شاید نخواهید درباره این موضوع صحبت کنید، اما عفونت های ایجاد شده در ناحیه تناسلی خطرناک هستند.

در این مقاله به بررسی روش های جلوگیری از بیماری های مقاربتی مردان خواهیم پرداخت:

  1. پیشگیری از ویروس اچ پی وی
  2. پیشگیری از کلامیدیا
  3. پیشگیری از تبخال تناسلی
  4. پیشگیری از سوزاک
  5. پیشگیری از سیفلیس

پیشگیری از ویروس HPV

با توجه به اینکه ویروس پاپیلومای انسانی یا اچ پی وی رایج ترین عفونت مقاربتی در ایالات متحده است، دانستن تمام حقایق در مورد این بیماری مقاربتی اهمیت ویژه ای دارد.

با توجه به اطلاعات مفیدی که در ادامه آورده شده است بیشتر درباره این ویروس خواهید فهمید.

ویروس پاپیلومای انسانی (اچ پی وی) به خانواده ای از بیش از ۱۰۰ گونه مختلف ویروس تعلق دارد که برخی از آن ها باعث ایجاد زگیل در انگشتان پا یا دست می شوند.

حدود ۳۰ نوع از این ویروس از طریق تماس جنسی گسترش یافته و باعث عفونت ناحیه تناسلی و ایجاد زگیل تناسلی (کوندیلوما) می شوند.

سازمان غذا و دارو در ژوئن سال ۲۰۰۶ واکسنی را تایید کرد که معتقد بود از سرطان دهانه رحم، ضایعات پیش سرطانی تناسلی و زگیل تناسلی مرتبط با اچ پی وی جلوگیری می کند.

این واکسن که گارداسیل نام دارد برای دختران و زنان ۹ تا ۲۶ ساله تایید شده و به صورت سه واکسن در یک دوره شش ماهه تزریق می شود.

واکسن گارداسیل تنها روی گونه ‌های خاصی از اچ پی وی اثر داشته و برای پیشگیری از سرطان دهانه رحم در زنانی که قبلا به این ویروس آلوده شده‌ اند، کاربردی ندارد.

زنان می توانند با پزشک در مورد این واکسن پیشگیرانه صحبت کنند، اما نباید سایر اقدامات محافظتی را کنار بگذارند.

استراتژی دیگر این است که به طور کامل از تماس جنسی خودداری کنید یا تنها با یک فرد که به ویروس آلوده نشده است رابطه جنسی برقرار کنید.

عفونت اچ پی وی حتی در صورت استفاده از کاندوم نیز منتقل می شود، اما خبر خوب این است که استفاده از کاندوم باعث کاهش نرخ ابتلا به سرطان دهانه رحم خواهد شد.

می توانید برای جلوگیری از ابتلا به اچ پی وی یا حداقل کاهش خطر ابتلا به عوارض مرتبط با این ویروس اقداماتی از جمله موارد زیر انجام دهید:

  • ترک سیگار: اگر سیگار می کشید و به ویروس اچ پی وی آلوده شده اید، احتمال ابتلا به دیسپلازی به طور قابل توجهی افزایش می یابد. همچنین برخی معتقدند که نیکوتین در افزایش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم در زنان نقش دارد.
  • عدم مصرف مواد مخدر: مصرف داروهای تفریحی و نوشیدن مشروبات الکلی منجر به سرکوب سیستم ایمنی می شود. برای افزایش شانس جلوگیری از اچ پی وی از هر دوی آن ها دوری کنید.

پیشگیری از کلامیدیا

مردان و زنان مبتلا به کلامیدیا علائم متفاوتی را تجربه می کنند. با توجه به اطلاعات مفیدی که در ادامه آورده شده است خواهید فهمید که کلامیدیا چیست و چه کارهایی می‌ توانید برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری مقاربتی انجام دهید.

باکتری کلامیدیا تراکوماتیس که از طریق رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی پخش می شود در ابتلا به کلامیدیا نقش دارد.

بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به کلامیدیا یا هر بیماری مقاربتی دیگر این است که از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید.

اما اگر از نظر جنسی فعال هستید، روابط خود را در محدوده یک رابطه طولانی مدت با یک شریک غیر آلوده نگه دارید، یا حداقل تعداد افرادی را که با آن ها رابطه جنسی دارید محدود کنید.

کاندوم های لاتکس در صورت استفاده صحیح خطر ابتلا به عفونت کلامیدیا را کاهش می دهند. همچنین زنان فعال جنسی در اواسط ۲۰ سالگی یا کمتر باید سالانه برای این بیماری غربالگری شوند.

این آزمایش برای زنان باردار در تمام سنین و همچنین زنان مسن ‌تری که چندین شریک جنسی یا شریک جدیدی که آزمایش نشده است دارند توصیه می ‌شود.

پیشگیری از تبخال تناسلی

بیماری های ناحیه تناسلی مردان

علائم تبخال تناسلی پس از دوره اولیه آنقدر خفیف هستند که شاید متوجه آن ها نشوید. در نتیجه لازم است از نکات مربوطه و چگونگی پیشگیری از گسترش تبخال تناسلی آگاه باشید.

تبخال تناسلی عفونت ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ (HSV-2) است. ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ (HSV-1) نیز باعث تبخال تناسلی می شود، اما این اتفاق چندان رایج نیست.

ویروس عامل ایجاد تبخال تناسلی در طول تماس جنسی پخش شده و از طریق سوراخ های کوچک پوستی یا غشاهای مخاطی وارد بدن می شود.

زمانی که این ویروس خارج از بدن باشد برای مدت طولانی زنده نمی ماند، بنابراین بعید است که با دست زدن به صندلی توالت یا سایر سطوح معمولی آلوده شوید.

پرهیز از برقراری رابطه جنسی موثرترین راه برای پیشگیری از تبخال تناسلی است. اگر از نظر جنسی فعال هستید، داشتن یک شریک طولانی مدت که آلوده نشده باشد بهترین کار برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری است.

استفاده از کاندوم لاتکس نیز به پیشگیری از تبخال تناسلی کمک می کند.

تمام زنان باردار برای جلوگیری از انتقال ویروس به نوزاد هنگام زایمان باید غربالگری تبخال تناسلی انجام دهند. برای سایر زنان نیز به منظور بررسی این عفونت و سایر عفونت ‌ها آزمایش سالانه پاپانیکولائو (پاپ) توصیه می شود.

پیشگیری از سوزاک

سوزاک که توسط باکتری نایسریا گونوره ایجاد می شود در صورت عدم درمان خطرناک بوده و باعث ناباروری در مردان و زنان می شود.

سوزاک زمانی اتفاق می ‌افتد که این باکتری در محیط های گرم و مرطوب مانند مجرای تناسلی و ادراری زنان یا مجرای ادرار مردان و همچنین مقعد، دهان، گلو و چشم‌ ها گسترش یافته و تکثیر شود.

این بیماری در طول تماس جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی از فردی به فرد دیگر سرایت می کند.

خودداری از برقراری رابطه جنسی (واژینال، مقعدی یا دهانی) بهترین راه برای پیشگیری از سوزاک است، اما زمانی که ترشحات عفونی روی دست ‌ها قرار بگیرند و سپس دست‌ ها با غشاهای مخاطی تماس پیدا ‌کنند، این باکتری نیز منتقل می شود.

در چنین شرایطی پوشاندن آلت تناسلی با کاندوم لاتکس پیش از فعالیت جنسی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

به خاطر داشته باشید سوزاک علائم قابل مشاهده ای ندارد و تنها با نگاه کردن به فرد متوجه نمی شوید که به این بیماری مبتلا شده است.

انجام آزمایش و برقراری ارتباط صادقانه با شریک جنسی تنها راه هایی هستند که می توانید مطمئن شوید فردی به این بیماری مبتلاست یا خیر.

پیشگیری از سیفلیس

مرد نگران و ناراحت

سیفلیس چهار مرحله مختلف داشته و مراحل اولیه علائمی دارند که معمولا به راحتی قابل درمان هستند. در ادامه درباره سیفلیس بیشتر بدانید.

سیفلیس عفونتی است که توسط باکتری ترپونما پالیدوم ایجاد می شود و اگرچه در مراحل اولیه با آنتی بیوتیک قابل درمان است، اما علائم خاموش این بیماری شبیه برخی بیماری های کم دردسر دیگر هستند و برای چندین دهه و تا زمانی که آسیب جبران ناپذیر شود پیشرفت می کنند.

این باکتری ها هنگام تماس مستقیم با زخم سیفلیس و از طریق خراشیدگی های پوست یا غشاهای مخاطی در دهان یا ناحیه تناسلی پخش می شوند.

ممکن نیست در صورت تماس با صندلی توالت، حوله، دستگیره در یا هر وسیله مشترک دیگر به سیفلیس مبتلا شوید.

اگر از نظر جنسی فعال هستید، داشتن رابطه جنسی با تنها یک شریک غیر آلوده بهترین راه برای پیشگیری از سیفلیس است.

بهتر است این نکات را در نظر داشته باشید:

  • خطرها را بشناسید: اگر رفتارهای جنسی پرخطر مانند رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی با چندین شریک جنسی یا رابطه جنسی محافظت نشده دارید، باید به طور منظم برای سیفلیس و سایر عفونت های مقاربتی آزمایش بدهید.
  • به برآمدگی ها توجه داشته باشید: در صورت مشاهده برآمدگی یا زخم های آزاردهنده و مشکوک، مستقیما به پزشک مراجعه کنید. بهترین راه برای از بین بردن سیفلیس، تشخیص و درمان به موقع است.
  • صحبت کنید: با شریک جنسی خود ارتباط صادقانه داشته باشید و در مورد سابقه بیماری های مقاربتی صحبت کنید.
  • ضایعات را بپوشانید: احتمال آلوده شدن در صورت استفاده از کاندوم‌ های لاتکس نیز وجود دارد، اما این کار به کاهش خطر ابتلا به بیماری کمک می‌ کند. اما بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، کاندوم های روان کاری شده با اسپرم کش ها نسبت به سایر کاندوم ها از بدن در برابر بیماری های مقاربتی محافظت نمی کنند.
  • مراقبت در طول بارداری: تمام زنان باردار باید برای پیشگیری از سیفلیس مادرزادی آزمایش سیفلیس انجام دهند. این بیماری باعث سقط جنین، زایمان زودرس، مرده زایی یا حتی مرگ نوزاد می شود.

برخی از نوزادان مبتلا به سیفلیس مادرزادی نیز دچار بدشکلی، تاخیر در رشد یا تشنج خواهند شد.

آسیب ناشی از سیفلیس در نوزادان در طول رشد بدون علائم ادامه یافته و در مراحل پایانی منجر به بروز مشکلاتی همچون آسیب دیدگی استخوان ها، دندان ها، چشم ها، گوش ها و مغز می شود.

همانطور که می بینید، در صورت آگاه بودن از تمام حقایق و نحوه محافظت از خود می توانید از ابتلا به بیماری های مقاربتی جلوگیری کنید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *